Van gedeukte instrumenten tot blinkend fanfarekorps
Verschillende pogingen, in de jaren 1925-1932 om in het dorp ’s-Gravendeel een fanfarekorps op te richten waren op niets uitgelopen. In het voorjaar van 1934 werd, met het oog op de te verwachten Oranjefeesten, door het bestuur van de Oranjevereniging een verzoek gericht aan enkele oud-muzikanten van de vorige vereniging (Fanfarekorps “Sempre Crescendo”), om te proberen nieuw leven te blazen in ’s-Gravendeels meest muzikale deel van de bevolking. Op 16 juni 1934 werd er een vergadering gehouden in een lokaal van de Openbare Lagere School aan de Kreekkant. Tijdens deze bijeenkomst gaven zich al direct 16 personen op als lid. Er werd een driemanschap aangezocht om een voorlopig bestuur te vormen. Deze zouden dan de gemaakte plannen verder moeten gaan uitwerken. De drie mannen van het eerste uur waren: P. Sint Nicolaas (Pleun de Smid), T. de Boer en B. Stuurstraat.
Concert en Concours
Binnen een half jaar werd een concert(je) gegeven op “De Heul”, waarbij NLS op een zelfgemaakt podium voor de smederij van Barth (aan de Noord-Voorstraat) plaatsnam. In de loop van 1935 en 1936 bleef het zwoegen, leden die zich nog steeds aanmeldden, aan een instrument te helpen. Om aan geld te komen voor nieuwe instrumenten werden er, naast inzamelingen en verlotingen, in de zomer ook bieten gedund. Tevens hield men zich in de vrije tijd bezig met vlaswieden en aardbeien plukken want alle beetjes hielpen uiteindelijk. In de winter van 1935 stelde de directeur voor om met het korps naar een concours te gaan: “Want dat geeft wat spanning en bekendheid”. De heer Willemsteijn was zeer gezien en zijn adviezen werden dan ook als vanzelfsprekend uitgevoerd. Daarom werd besloten om in te schrijven voor een concours dat op 2e Pinksterdag, op 1 juli 1936, te Barendrecht zou worden gehouden. NLS schreef zich in voor de derde afdeling met het verplichte werk “Babtheme Montagnards” en met het vrije werk “Grootmoeders Vertellingen”. Zo trokken de muzikanten met een flinke schare supporters op de fiets richting Barendrecht. Nerveus gespannen deden zij hun muzikale werk terwijl de supporters vol spanning toehoorden. Het resultaat viel niet tegen: een goede tweede prijs met rond de tweehonderd punten.
Vaandel
In de periode die daarop volgde ging een trouwe supporter, Kees Hartman op pad om geld in te zamelen voor een vaandel. Dit lukte hem en hij kreeg het zelfs zover dat de beginmaten van het eerste verplichte concourswerk sierlijk in het vaandel kwamen te staan.
Tijdens de oorlogsjaren heeft de vereniging haar activiteiten moeten staken. Spoedig na die jaren is echter de draad weer opgepakt. Met frisse moed begon men weer te repeteren onder leiding van de nieuwe dirigent de heer L.J. Smit uit Puttershoek, die later weer door de heer Willemsteijn werd vervangen.
In de jaren vijftig ontstond er een nieuwe afdeling bij NLS, namelijk een drumband onder leiding van C.T. Hoek uit Puttershoek. Daarna volgde al snel een afdeling voor meisjes. Deze dames werden door mevrouw Hoek opgeleid tot Majoretten. Een andere, nieuwe loot aan de NLS-stam was, het in september 1956 opgerichtte jeugdorkest met een jeugddrumband. Maar vooral van belang was het feit dat er in die dagen voor alle afdelingen van NLS voldoende belangstelling bestond.
Nieuwe Dirigent
Inmiddels was de heer Willemsteijn bij NLS gestopt als dirigent. Hij werd opgevolgd door de heer J. Schilt uit Alblasserdam. Een nieuwe periode, van 17 jaar dat hij aan de vereniging verbonden was, brak aan. Met hem werden een aantal hoogtepunten bereikt maar zeker ook wat dieptepunten. Zo had NLS geen vaste repetitie-ruimte meer. Hetgeen inhield dat men deze week hier, de volgende week daar repeteerde. Een onhoudbare situatie, tot dat het toenmalige bestuur het in 1967 aandurfde om een eigen repetitieruimte te bouwen. Met de aannemer werd afgesproken dat de leden zoveel mogelijk zelf de handen uit de mouwen zouden steken. Dit om de prijs zo laag mogelijk te houden. Zo offerden de trouwe NLS-leden menig vrij uurtje op aan de bouw van het repetitielokaal. Maar ook de mensen van buiten de vereniging droegen letterlijk en figuurlijk hun steentje bij. Op 31 maart 1968 was het dan zover dat men het eigen repetitielokaal kon openen. Dat dit een bittere noodzaak was bleek al direct, want alle avonden werd er gerepeteerd door de één of andere afdeling van NLS.
Na de opening van het NLS-gebouw breekt een tijd van relatieve rust aan. Bij het fanfare-orkest volgt Piet de Kievit, die is opgegroeid bij NLS, in 1972 de heer Schilt op als dirigent. Na 35 jaar dirigent te zijn geweest heeft Piet de Kievit in oktober 2008 het dirigeerstokje overgedragen aan Arnold Zwijgers. Onder zijn leiding kwam NLS op concours uit in de 2e divisie.
Na meer dan 14 jaar op de bok te hebben gestaan, droeg Arnold het stokje in 2023 over aan Julian van der Linden, die deze taak vol enthousiasme op zich heeft genomen.
Ook bij de drumband vinden een aantal instructeurs wisselingen plaats. In de negentiger jaren volgt Cees van den Boogaard, die ook afkomstig is “uit eigen kweek”, de heer W. Stooker op. De majorettes boeken grote regionale en landelijke successen in de jaren zeventig en tachtig. Door sterk teruglopende interesse heeft de vereniging moeten besluiten om de majorette afdeling per eind 2009 stop te zetten.